Mesajgönderen Arayis » Cmt Nis 21, 2018 2:59 am
Insanlar her zaman birseylere tapmak, ibadet etmek istemistir. Bu gunes olur, toprak olur, kadin olur, para olur. Galiba zayiflik hissindenden onlari kurtaran bir dusunce gibi gormuslerdir.
Fakat bu boyleyken, tanrinin olmadigini kanitlar mi? Yani bir seyin kokenlerini ortaya koymak, mevcut bilgi birikimin bir yansimasi olan dusuncemizi aslinda destekler mi? Astekler suna inanmis, babiller buna inanmis, misirlilar buna inanmis. O halde ''klanlar, daha da sonra da toplumlar tanrilari yaratmis, simdi de bireyler tanri yaratiyor'' ( deism yada turevleri) diye bunlarin disinda bir gercegin olmadigini kanitlar mi?
Yani elde ne var diye sorsak, alacagimiz cevap birilerin bir seyler urettigi. Eldeki tek bilgi bu. Yani, baska bise yok mu? Biz bundan 200 yil once ucagi tasavvur edemezdik. sorsalardi 2000 yil once kesinlikle yok, olmaz oyle sey derdik. Biz, tarih skalasinda mevcut bilgiye gore kendimizi sartlandirip, belirli felsefi akimlarin altinda konumlaniyor, o kavramlari kendimizi etiketlemek icin kullaniyoruz. Nesin? Atheistim, deistim, marx'istim, suyum buyum gibi.
Bu olgu bana biraz garip geliyor.
Varligimi cok da rahatsiz ediyor.